quedou-me a retumbar ua palabra adonde l eimbierno se me habie drumido: cúscaro, quier dezir, carambelo que botou raiç até las funtaninas de l die i an cenceinho se fizo bolo: nunca fui capaç de achar un modo sereno i doce de la dezir.
Janeiro 11, 2011
Janeiro 11, 2011 at 11:02 am
Cuscurones, cumo se diç na Speciosa.
Palabra fuorte i anraizada no touron, cumo frida que nun cura.
Bs
A.
Janeiro 13, 2011 at 9:49 am
Ye berdade, cúscaro ou touron, bai a dar al mesmo, l mesmo friu que todo coalha até las raízes de l’alma: palabras que nun puoden ser dezidas sien un calafriu, un lebe tembrar que seia.