Lisboua perde-se nas tardes de berano,
las férias cun sous braços arramados
nas splanadas de las abenidas,
quaije serenas, an ritmo de séstia,
sin nada adonde ls uolhos
puodan arrebalar sou aire cansado:
las sestas a la tarde, nas puortas
de la cidade, ajúntan-se altemobles,
nerbiosos, atirados a la ganza de
sous gazes cumo moscas nun bolhon.
Deixar ua Respuosta