Dançadeiras de Sendin (retrato sacado de http://www.sendin.net)
de un die pa l outro quedou La Dança mais lebe, batírun ls palos mais amerosos, las manos mais ables meneórun, i até la bicha sinte que nunca la habien assi lhebado al sacrafício: fui antregue La Dança a nuobas diusas i nuobas marabilhas sous passos mos porméten; l Douro, que an miles d’anhos nunca tal façanha habie bido, até se squece de correr, cun gana de chubir arribas i se quedar a ber…
Deixar ua Respuosta