quando ampecei a screbir bersos tenie 12 anhos: éran mágicos i guadaba-los cumo un tesouro; un die roubórun-me l caderno i chorei: apuis tardei an bolber a screbir, cumo se me houbíran roubado la magie por dous anhos; tenie yá zassiete anhos quando ampecei a screbir poemas de modo rigular: lie-los alto para mi i achaba-los ls mais guapos de l mundo; tardei muito tiempo a antender dues cousas simpres: ls uolhos solo béien ls que stan purparados para ber; la poesie ralamente bai alhá de nós, cumo todo l que ye einútele para alhá de nós: que outelidade ten, para alhá de mi, que you respire ou nó?
Archived Entry
- Post Date :
- Júnio 5, 2010 at 12:14 am
- Category :
- Sem categoria
- Do More :
- You can leave a response, or trackback from your own site.
-
Follow
Following
Already have a WordPress.com account? Log in now.
%d bloggers like this:
Deixar ua Respuosta