onte, al fin de la manhana, dei la redadeira classe deste semestre, coronada de palmas sien fin: anquanto fui aluno nun soube que ls alunos le podien bater palmas als porsores, por esso nun las antendo bien, las palmas; agora bou a quedar l restro de l anho sien passar aqueilhas horas a pensar, a poné-me a la proba, nun eisercício de saber i houmildade, que mais ye l que nun sei, i por esso mais me bai a custar a passar; ye un perbileijo todos ls anhos coincer un bun manhuço de moços i moças, que de outro modo nunca coincerie, i que pássan a fazer parte de mi: assi nun quedo reduzido siempre a las mesmas pessonas anónimas pula rue i a la meia dúzia de quien l trabalho me achega a la borda; al fin dua bida, ye esse coincimiento de giente i la cumbibença cun eilha algo de l que de melhor bibi, nun coincimiento brebe i fondo al mesmo tiempo, cumo quien assopra i se spon al aire al mesmo tiempo; sinto que a la fin de cada semestre yá nun sou la mesma pessona, chachos de mi deixei i outros nuobos arrecolhi, puis solo recebimos na medida an que mos damos i al modo an que queremos recebir, abiertos i siempre cun campo para meter mais de nós, de ls outros i de l mundo; apuis, oubo dezir que la mocidade de agora solo ten defeitos i nun sabe nada nien quier saber i nun ten eiducaçon, i quedo triste porque essa giente nun sabe de l que fala i solo me dá gana de ls mandar a la merda, cun todo l sou saber rancioso de bielhos i al tiempo que cháman sou, mas yá nun eisiste i nunca fui un paraíso cumo agora l quieren pintar: antendo-los pula sue falta de sigurança, tristes uorfanos de l mundo, sínten que este yá nun l mundo deilhes, cumo que desistírun de nel bibir de cuorpo anteiro, i mais quieren ambentar un outro tiempo passado que tóman cumo sou i le pónen culidades que nunca tubo; you acradito que l mundo bai para melhor i que la giente que ben apuis de nós ye melhor que nós i que nós tamien tenemos un cachico de repunsablidade an que eilha seia melhor que nós puis la ajudemos a ser melhor, i aqueilhes a que la belheç le aparou andrento la preça de casa de la cabeça nien se dan de cuonta de que quando fálan mal de la giente nuoba de agora stan a falar mal deilhes mesmos i de l sou fracasso, de la sue ancapacidade, de la sue falta de proua i de amor própio, derrotados por eilhes mesmos; onte al fin de la manhana, fazie un friu de tembrar, mas que nun me arrepassou l’alma, ambuolta nua calor que me ajuda a passar ls eimbiernos, l de l tiempo i l miu que ende ben cun to la fuorça.
Archived Entry
- Post Date :
- Dezembre 16, 2009 at 1:50 am
- Category :
- Sem categoria
- Do More :
- You can leave a response, or trackback from your own site.
Create a free website or blog at WordPress.com.
- Comment
- Reblog
-
Suscrebir
Subscribed
Already have a WordPress.com account? Log in now.
%d
Dezembre 16, 2009 at 7:18 am
Lendo l tou testo, rebobinei l miu filme de 36 anhos de trabalho cun jobens i por esso sei dar balor a las tues palabras, a las palmas que te batírun, sei l que ye i sei l que ye coincer to ls anhos ua fornada de parriba de cien.
Nun puodo cuncordar cuntigo an todo. Tenemos si, cumo muitos dízen jubentude mal formada, fruto de ls cunflitos deste tiempo, un porblema sociológico.
Amadeu, esses de que tu falas stan mui acribadicos,… passórun por cribos mui finos.
You staba no Ansino Secundário i andaba yá queixá-me; mas quien stá an níbles de ansino abaixo desse, mais resones ten para se queixar i puodes crer que ten muitas, i queixa-se quien ye bielho, queixa-se quien stá no meio i queixa-se quien stá a ancomeçar la carreira. Garanto-te que cun muita rezon, que a naide passa pula cabeça sequiera, sobretodo ne ls grandes centros.
Un testo que dá buntade de ler, cumo siempre cheno de çprança.
Bs
Dezembre 17, 2009 at 1:51 am
Tenes rezon Delaide, mas nun cunsigo aceitar la eideia de que todo stá mal i de que todo mundo ye malo, de que este paíç ye ua zgrácia, menos las pessonas que assi fálan porque eilhas pónen-se siempre de fuora. Stou farto de pessimistas que nun béien la rialidade, que nun cunsíguen ber nada de buono, que todo zbalorízan. De modo que, de beç an quando, tengo de fazer ua cura, senó quedo a sufir de l mesmo mal, quedando un heipocondríaco social.
bs.
Dezembre 17, 2009 at 10:45 pm
Tenes rezon quando falas de la heipocondria social an que este paiç anda banhado i que ten l mesmo resultado para l “todo”, que ten la heipocondria para “cada un”, que ye quedar cada beç mais malo.
Quanto al resto, hai de todo…
Bs
Dezembre 17, 2009 at 11:33 pm
Si, hai de todo, ye berdade.
Mas tamien nun ye andefrente a que lhado se le dá fuorça.
A las bezes diç-se que ls outimistas son angénuos, simpricos, mas nun ye assi.
bs.