bolbírun-se an roixo, amarielho i berde las arribas: tomielhos, scobas, yerbicas sentadas na mesa de l’ourbalheira; ye agora mais triste l negro de las peinhas, a arder an claro ne l fuogo de las fedieiras.
Archived Entry
- Post Date :
- Abril 28, 2009 at 12:38 am
- Category :
- Sem categoria
- Do More :
- You can leave a response, or trackback from your own site.
-
Follow
Following
Already have a WordPress.com account? Log in now.
%d bloggers like this:
Deixar ua Respuosta